The Gibbon Experience

Drie dagen, twee nachten in de jungle in Noord-Laos. Slapen in meters hoge treehouses, trekken gecombineerd met zippen en natuurlijk gibbons spotten.

Na de instructiefilm vertrokken we met zijn achten in een pickuptruck naar het Bokeo Nature Reserve. Iedereen vond het spannend, de een is bang voor spinnen en de ander bang voor hoogtes. Sanne had last van allebei. Het werd drie dagen angsten overwinnen. Simon had nergens last van, hij was alleen bang dat we geen gibbons zouden zien.

Na twee uur trekken, ook wel bergbeklimmen, kwamen we bij een huisje aan waar we de tuigjes kregen. 20 meter verder was de eerste zipline. Een 300 meter lange kabelbaan, waar je in een tuigje aan vast hangt. Je springt rustig van het platvorm af en je vliegt door de jungle. Het was fantastisch! Gelukkig vond niemand het eng, maar juist geweldig! Het is zo bijzonder om een jungle van bovenaf te ervaren. De uitzichten waren super.

Na een hele dag trekken en zippen kwamen we aan bij de laatste kabelbaan. Deze kabelbaan eindigde recht in het treehouse, een enorme 40 meter hoge boomhut. Er was een klein keukentje, een badkamer met een douche, en er waren 8 bedden met kleine tentjes er omheen, zodat je ‘s nachts beschermd bent tegen de dieren. De gidsen hadden wat snacks en fruit neergezet en we hebben met zijn allen de eerste dag besproken. De groep bestond uit 2 engelsen, 2 fransen, 2 finnen en wij. Allemaal sociale, gezellige mensen.

We hoefden niet zelf te koken, dat werd gedaan in een grote keuken verderop in de jungle. Er was een zipline naar de keuken waar de gidsen met hete theepotten en eten overheen zipten. Het was allemaal ontzettend goed geregeld. 's Ochtends, 's middags en 's avonds aten we sticky rice met 4 soorten gerechten. Erg lekker, alleen het is heel heftig om 's ochtends te beginnen met rijst en gekookte kool.

De tweede dag zijn we om 04.30 opgestaan om gibbons te spotten. In het donker met een zaklamp over de ziplines. Heel erg spannend maar zo ontzettend vet. We hebben een uur getrekt toen we de gibbons hoorden. Heel zachtjes zijn we van het pad afgegaan en de jungle verder in getrokken. En toen zagen we ze ineens slingeren! WOW! Wat een geluk hebben we gehad. Achteraf vertelden de gidsen dat ze de gibbons maar 1 x per maand zien.

Diezelfde dag zijn we na het ontbijt vertrokken naar het tweede treehouse. Het was een ontzettend zware dag. We hebben kilometers moeten klimmen en er waren maar een aantal ziplines. Gelukkig hadden we 's middags lunchbreak bij een waterval. Lekker zwemmen, chillen en eten.

Aan het eind van de middag bereikten we het treehouse. Rondom het treehouse waren vier ziplines. We mochten hier de hele tijd vrij zippen zonder gids. De ziplines gingen over een heel groot vallei, dus het uitzicht was fantastisch.
's Nachts was het heel spannend in de hut. Er waren allemaal vreemde geluiden en je hoorde de ratten rondwandelen. Men wist dat Sanne heel erg bang was, dus als ze spinnen zouden zien, zouden ze het niet zeggen. Achteraf hoorden we dat iedereen enorme spinnen had gezien. De finse jongen had zelfs een slang gespot.

De laatste dag hebben we in de ochtend nog een paar rondjes gezipt en daarna zijn we terug gelopen naar het dorp. De groep was ontzettend gezellig, dus het was dan ook jammer dat we na die geweldige dagen afscheid moesten nemen. Het zijn drie onvergetelijke dagen geweest!

Noord-Laos

Het vorige verhaal zijn we geëindigd op het eilandje Don Det, waar we een Beerlao gingen drinken. De volgende dag zijn we doorgegaan naar het grootste eiland van de Four Thousand Islands: Don Kong. Dit was een boottocht van twee uur. De tocht was leuk, op een soort gondel met z'n tweeën en een vaarder. Achteraf bleek dat we Don Kong over hadden kunnen slaan. Het eiland was niet zo leuk, er waren weinig mensen en er was niets te doen. Het enige positieve van het eiland was dat ze er een heerlijke kip met noodles en pad thai serveerden.

We zijn dan ook vrij snel weer verder naar het noorden gegaan, naar Pakse. We hadden van twee Nederlanders gehoord dat zij daar een mooie motortocht hebben gedaan, van drie dagen. Wij hadden daar helaas niet genoeg tijd voor, dus hadden we besloten een kortere tocht te doen. We wilden naar de tempel Wat Phu Champasak rijden. Ongeveer zo'n 80km. De verhuurder had de weg niet goed genoeg aan ons uitgelegd, dus we zijn eerst een kilometer of tien de verkeerde kant op gereden.

Uiteindelijk hebben we de juiste weg weten te vinden na wat rondvragen en zijn we een heel stuk gekomen. Helaas zijn we vastgelopen bij een kapotte brug. Er stond een bordje met detour, dus die gingen we volgen. Het was een hele steile modderweg een stuk naar beneden. Aangezien het die nacht en ochtend had geregend, bleek het onmogelijke opgave. Erg jammer allemaal. We zijn dus dezelfde weg maar weer terug gereden, met onze bemodderde voeten.
Ondanks dat we de tempel niet hebben gehaald, was het een hele mooi tocht.

Na Pakse hebben we de slaapbus genomen naar Vang Vieng. Dit is het bekendste zuipoord van Laos. We hadden een tweepersoonsbedje, waar Sanne languit in kon liggen, dus de 19 uur vlogen voorbij. We kwamen in de middag aan en hebben snel een guesthouse gezocht. Diezelfde dag hebben we het dorpje een beetje verkend en een speciale tube-outfit gescoord.

In Vang Vieng kun je alles 'Happy' krijgen, dan stoppen ze er gewoon wat wiet in. Soep, thee, pizza's, hamburgers, je het zo gek nog niet verzinnen. Ook is overal opium te koop. Het lijkt legaal omdat het heel erg makkelijk is om eraan te komen, alleen als de politie je pakt, en je hebt niet genoeg geld, kan je de doodstraf krijgen.
De volgende dag zijn we gaan tuben. Je huurt een tube (binnenband) en je gaat met de tuktuk naar het beginpunt van de rivier. Je gaat op je tube zitten en je drijft langs barretjes. De mensen van de barretjes gooien een touw met een fles naar je hoofd en trekken je vervolgens naar binnen. Bij die barren is gratis drank, muziek, en er zijn touwen waar je de rivier mee kunt inzwaaien. Als je naar de volgende bar wilt, haal je je tube op en drijf je weer verder. Er zijn een tiental barren, alleen wij hebben alleen de eerste 3 gehaald. Het was er zo gezellig! We hebben volleybal gespeeld, allemaal mensen ontmoet en lekker bier gedronken! De tijd vloog om en we moesten onze tube voor 18.00 inleveren, maar toen waren alle tubes op. Mensen die geen tube gehuurd hadden, hadden er wel een meegenomen. Ondertussen was Sanne met haar knie op een steen gevallen en was er een plant op de bovenkant van haar voet gevallen, waardoor haar hele voet onder de splinters zat. Omdat we onze Tube niet in konden leveren, was onze borg ook nog weg. Oh en omdat we geen tube meer hadden, moesten we zwemmen, en de dry-bag kwam helemaal onder water en bleek niet dry te zijn... waardoor de camera nat was geworden. Kapot! Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan. Haha, en we hebben er achteraf wel om kunnen lachen.
's Ochtends hebben we een ontbijtje gehaald en verder de hele dag films gekeken en gehangen. Het is heerlijk om af en toe een dagje niks te doen. Die avond hadden we wel zin om nog even wat te drinken ergens. We zijn bij de Smilebar geeindigd. Beerpong, schreeuwende amerikanen, lachen australiërs en gratis buckets. Het was onverwacht toch nog een hele late avond geworden. De volgende dag moesten we om 7 uur opstaan om de bus te halen. Dat was wat minder leuk. Gelukkig hebben we de hele busreis kunnen dutten en kwamen we redelijk fit in Phonsavan aan.

Phonsaavan bleek vreselijk saai. Een lelijk, dood stadje waar niks te beleven valt. We zijn erheen gegaan voor de Plain of Jars. Bergen met honderden jars, sommigen wel 2 meter hoog. Niemand weet waar de Jars vroeger voor gebruikt werden, dus het is puur om naar te kijken. Het was wel leuk om te zien, maar meer ook niet.
Verder is er een organisatie die films heeft gemaakt over de Secret Laos war. Deze films waren hier gratis te bekijken. Het was heel interessant en leuk om gezien te hebben.

Gelukkig reisden we de volgende dag weer verder naar Luang Prabang. We keken hier al die tijd al naar uit! De busreis was heel heftig, 9 uren in een minibusje door de bergen. Een van de achterbanden van het busje was half leeg, maar dat maakte allemaal niet uit. Niks aan de hand...
Simon heeft af en toe last van wagenziekte, maar daar heb je hier in Azie hele goede pillen voor. Het is wel dat hij ontzettend moe en sloom wordt, maar misselijk is ie niet.
Omdat het laagseizoen is hier, zijn de Guesthouses iets goedkoper. Voor 7 euro hadden we een hele mooie kamer op een top locatie. We konden overal heen lopen en zaten vlakbij de Mekong.
In Luang Prabang hebben we een paar geweldige dagen gehad. Op de eerste dag hebben we een motor gehuurd en zijn we naar de Tat Kuang Si watervallen gereden. Het was een hele leuke tocht door de bergen van ongeveer 40 minuten. Er waren een aantal watervallen, allerlei soorten. Vooral de terraswatervallen waren zo mooi. We hebben gezwommen en op het laatst de hoogste waterval beklommen. Een ontzettend stijl, glad pad. Onderweg kwamen we John tegen, een engelse jongen die we in het begin in Laos hebben ontmoet. Super leuk om elkaar weer te zien. Die avond hebben we dan ook met John en zijn vriendin Holly afgesproken. We hebben in een belgisch café gezeten en lekkere biertjes gedronken. Toen we naar een andere bar liepen, kwamen we Becky ineens tegen. Een Californisch meisje die we in Cambodja hadden ontmoet. Super grappig. John en Holly zitten op hetzelfde moment in Maleisie als wij, dus we hopen dat we elkaar weer zullen zien.
De tweede dag in Luang Prabang hebben we een stadswandeling gemaakt. De stad ligt op een schiereiland, dus we zijn helemaal rond gelopen, we hebben de berg middenin de stad beklommen, tempels en het royal palace museum bezichtigd en we zijn wat marktjes af gegaan. Het was alleen heel heftig, want het was 36 graden. Liters water en fruitshakes hebben ons door de dag heen geholpen.
De derde en tevens laatse dag hebben we rustig aan gedaan, nog even een stukje gewandeld, terrasjes gepakt, gewinkeld en we hebben nog een tempel bekeken.
Luang Prabang is een ongelooflijk mooi stadje. Heel erg gezellig, sfeervol en schoon. En de berg middenin de stad maakt het heel erg bijzonder. Jammer dat we dan ook weer verder moesten, maar we hebben de Gibbon Experience geboekt voor 21 maart.

Vanaf Luang Prabang hebben we de slowboat naar Huay Xai genomen. Twee dagen lang, 10 uur per dag varen, met een tussenstop in Pak Beng. We hadden gehoord dat het een prachtige tocht zou zijn die je niet kon missen. Het viel ons een beetje tegen. We hebben al zoveel mooiere dingen gezien dan deze tocht, en 10 uur per dag varen is wel heel lang. Vroeger had je kleine houten bankjes waar je op moest zitten, maar gelukkig hebben ze nu autostoelen in de boot gemonteerd, dus je kunt wel comfortabel zitten. In Huay Xai hebben we twee nachtjes geslapen. We gaan 21 maart aan de Gibbon Experience mee doen. 3 dagen, 2 nachten door de jungle trekken en via ziplines (kabelbanen waar je in een tuigje vanaf glijdt). We hebben er ontzettend veel zin in! Jullie horen weer van ons!

We hopen dat alles goed gaat in Nederland, we hoorden dat het weer in iedergeval weer beter is.
X!

Four Thousand Islands

Na Dalat zijn we doorgereisd naar Nha Trang, dé badplaats van Vietnam. Een erg mooi strand en de stad was erg op toeristen ingespeeld. We hadden een mooi hotel met zeezicht. Helaas heeft het de hele tijd geregend, dus het was maar goed dat we een comfortabele kamer hadden. We hebben gekaart, ijsjes gegeten en films gekeken. Na drie dagen zijn we dan ook vertrokken naar het hoogtepunt van Vietnam, Hoi An. Het was echt geweldig. Hoi An is een klein stadje met veel franse invloeden, gezellige straatjes en lekker eten. Op slechts een half uurtje fietsen is er een prachtig strand. Omdat we het hier zo naar onze zin hadden, zijn we vijf nachten gebleven. We hebben een paar dagen de stad bekeken en verder op het strand gerelaxed. Het weer was hier gelukkig wel goed. Hoi An staat bekend om haar kleermakers, er zijn er ruim 500. Sanne heeft een handgemaakte, zijden kimona weten te scoren.
We hadden hier nog wel een paar dagen kunnen blijven, maar we moesten verder. De volgende bestemming was Hue. Dit was vroeger de hoofdstad, tot 1945. Het is er gemoedelijk en niet toeristisch. Ook is er weinig te doen en het weer was weer slecht. We zijn daarom kort gebleven en hebben slechts één dag wat van de stad kunnen zien. Omdat het zo koud was hebben we goedkope Vietnamese winkeltjes gezocht en dikke truien gekocht.

Nu moesten we een besluit nemen, door reizen naar het Noorden van Vietnam, of de grens over naar Laos. Het noorden van Vietnam schijnt het wel heel mooi te zijn, maar het weer was nog steeds erg slecht. Vandaar dat we de keus hebben gemaakt de grens over te gaan naar Laos. Het was een busreis van 12 uur. De grensovergang verliep heel soepel gelukkig, het duurde maar een klein uurtje. In de bus hebben we een aantal leuke engelsen ontmoet, met wie we toen we in Savannakhet aankwamen een Guesthouse hebben gezocht. 's Avonds zijn we met een hele groep backpackers uiteten gegaan. Savannakhet is erg populair bij spinnen. En met name hele dikke, enge spinnen. Een paradijs voor Sanne dus.
In Savannakhet was verder niks te beleven, dus we zijn meteen doorgereisd naar Pakse.

Pakse is een klein stadje vrij zuidelijk in Laos. We moesten hier langs, omdat we naar The Four Thousand Island wilden. The Four Thousand Islands, zoals doet vermoeden, zijn vier duizend eilanden in de Mekong. Als je een zandhoop met een boom ook een eiland noemt, kom je inderdaad op vier duizend.
Op dit moment zitten we in een Gueshouse op het eiland Don Det. Dit is een van de grootste drie eilanden. Op het noorden van het eiland is het toeristische gedeelte. Hier wordt veel gefeest, gezopen en drugs gebruikt. Het zuidelijke gedeelte, waar wij verblijven, is met name laid back. We hebben een heel schattig huisje met hangmatten voor slechts vijf euro per dag. Onze buren zijn hele gezellig Israëliers met een gitaar en een joint, die hele dag chillen.

De mensen hier in Laos zijn super lief. Ze lachen, begroeten je en vinden het geweldig als je iets in hun taal zegt, dit willen ze je ook de hele tijd leren. Ook zijn ze belachelijk traag. Als een broodje met ei besteld duurt dat een uur. Moet je nagaan als je noodles met kip en groenten belsteld.
Het is hier heel erg warm, en daar heeft de bevolking zich aan aangepast. Mensen staan vroeg op en gaan vroeg naar bed. Dus je kan na 9 uur niks meer bestellen omdat het restaurant dicht gaat. We moeten onszelf 's avonds dan ook zien te vermaken.

Vandaag hebben we een fiets gehuurd en zijn we via een brug naar het eiland Don Kon gefietst. Daar is een heel grote, mooie waterval. Simon heeft voor 1,5 euro een mooi shirt gescoord. Daarna zijn we verder gegaan naar een strandje, waar we wat gedronken hebben. Vervolgens zijn we weer terug gefietst om ondanks de hitte iets te eten. Verrassend genoeg weer noodles met kip. Het eten is overigens heerlijk in Laos.
Wat ook leuk is, is dat Laos heel goedkoop is. De afgelopen dagen hebben we heel veel geld bespaard. Ons budget is 60 euro per dag, terwijl we maar op 35 euro uitkomen. Dit komt goed uit, want er komen ongetwijfeld weer duurdere dagen aan.

We zijn afgelopen tijd helemaal niet meer ziek geweest. Geen last van buikpijn en aan de hitte en de muggen zijn we gewend geraakt. We kunnen ons niet voorstellen om nu in Nederland te zijn, winterjassen, kou en snert! Bah! Hopelijk kunnen jullie er wel van genieten.

Wij gaan nu een lekker Lao biertje drinken. We hopen dat jullie weer zullen reageren!
xxx

Phu Quoc en Mui Ne

Na Ho Chi Min City werd het weer tijd voor zon, zee en strand. We zijn naar Phu Quoc Island gereisd. Omdat het een vrij lange reis zou worden, hebben we de nachtbus genomen. Op het station ontmoetten we Dominique. Een nederlandse meid uit Utrecht. We vertrokken ’s avonds om 23.00 en we kwamen ’s ochtends om 10.30 op Phu Quoc aan. Met zijn drieeen zijn we met een taxi naar het Luna resort gereden. Wij hebben een bungalow gehuurd en Dominique heeft bij de familie van het resort gelogeerd, omdat een bugalow voor haar alleen te duur was.
Op de tweede dag hadden wij een scooter gehuurd en zouden we noorden van het eiland verkennen. Het ging helemaal mis.. We hadden een super slechte kaart, alle Vietnamezen wezen ons express de verkeerde kant uit, kinderen scholden ons uit en de wegen waren allemaal van zand. Het was vreselijk. We besloten terug naar het resort te rijden, toen we Dominique plotseling tegen kwamen. Na een verse jus en een broodje ei zijn we met zijn drieeën op de scooter gestapt en zijn we naar een verlaten strandje gereden, waar we verlogens de hele dag gerelaxed hebben.
Phu Quoc is verder totaal aan ons voorbij gegaan. We hebben alleen maar gehangen, fruit shakes gedronken, gelezen, gezwommen, lekker westers gegeten en koehandel gespeeld.
Omdat we zo in de strandstemming waren hebben we besloten om van Phu Quoc door te reizen naar Mui Ne, een dorpje aan de zuidkust van Vietnam. In het Hai Yen Resort hebben we onze strandvakantie voortgezet. Een groot zwembad met ligstoelen en super goedkoop eten en drinken: belegd broodje 1,25 dollar, biertje 0,50 dollar, vers sapje 1 dollar, avond maaltijd 2 dollar. Hier hebben we 4 nachtjes vertoefd.
Na Mui Ne hebben we de bus gepakt naar Dalat. Een klein frans-achtig stadje in het binnenland van Vietnam. We hebben 7 km om het meer gewandeld, door de straatjes gezwalkt en heerlijk Vietnamees gegeten. Op Valentines day hadden we zelfs een speciaal frans 3 –gangen menu genuttigd. De tweede dag hebben we een georganiseerde tour gedaan. We hebben echt heel veel dingen bezocht, waaronder: silkfactory, pagoda, flowerfarm en the elephant waterfall. Het was super vet want je kon onder de waterval door lopen.

Aziaten zijn over het algemeen een apart volk. Ze hebben hele andere gewoonten en dingen. Ze smakken bijvoorbeeld ongelooflijk hard, ze bellen met hun telefoon omgedraaid en ze dragen de hele dag mondkapjes en handschoenen (zodat ze niet bruin worden). De vrouwen lopen de hele dag in grote hello kitty en looney tunes pyjama’s en de mannen hebben super lange duimnagels (zulke lange duimnagels heb je nog nooit gezien). Verder zitten ze hier met zijn 4en op 1 scooter, eten ze ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds rijst (ook kale rijst vinden ze geweldig) en draaien ze overal karaoke (in de bus, in restaurants en in de dure nachtclubs).

We zitten op dit moment in de bus naar Nha Trang. We gaan weer lekker een paar dagen op het strand liggen. Daarna reizen we door naar het noorden en gaan we weer steden bezoeken.

Leuk om te horen dat het in Nederland zulk mooi winterweer is geweest. Wij hadden ook wel een dagje mee willen schaatsen, met koek en zopie!

Veel liefs!

Oost Cambodja en HCMC

Op dit moment zijn we in Ho Chi Min City (HCMC), Vietnam. Het hotel was onze reservering vergeten, dus de goedkope kamers waren vol. Nu hebben we voor hetzelfde geld een enorme suite met airco, dus dat wordt lekker vertoeven na een zware sightseeing dag

Jullie hebben een tijdje niks van ons gehoord, omdat we in het Oosten van Cambodja zijn geweest. We verbleven in Sen Monorum, Mondulkiri Provincie. Het is een kleine stad in de bergen. Het is vrijwel niet toeristisch en het was er gelijk een stuk kouder. We hadden een ecologische Lodge gevonden, de Nature Lodge. Het was een heel groot natuurterrein met allemaal schattige huisjes op palen. Over het hele terrein liepen dieren vrij rond. Denk aan paarden, katten, koeien, honden en spinnen. Er was een heel mooi restaurant bij met allerlei soorten eten en drinken, en een pooltafel.

Via de Naturelodge hebben we een jungletrip geboekt. Twee dagen met een overnachting en eten en drinken included. We zijn dinsdagochtend vroeg vertrokken. Onze groep bestond uit een olifant met een Mahout (man die op de olifant rijdt), gids, australische jongen Ben, Engels meisje Jenny en wij. Lopend zijn we achter de olifant aan de jungle ingegaan. We hebben de 1e dag 19 km gelopen en geklommen. Na de lunch mocht Sanne op de olifant zitten. De hele middag is zij samen met de Mahout de jungle doorgetrokken. Het was super!
Rond 14.00 kwamen we bij het kamp aan. Er was ook nog een andere groep in het kamp. We aten met elkaar, maar we zijn verder niet echt met hun opgetokken.
In het kamp was geen wc.. dus je moest gewoon in de bushbush. Verder stonden er twee houten huisjes waar we onze spullen in konden leggen. We hebben gevist, vuur gemaakt, hangmatten in de bomen gehangen en toen zijn we gaan zwemmen bij de waterval. Het was vet gezellig.
Aan het einde van de middag zijn we met zijn allen gaan koken. Beef, wat groenten en rijst natuurlijk. 's Avonds was er een kampvuur met veel rijstwijn en slechte grappen.
De volgende ochtend hebben Jenny en Ben pancakes gebakken en hebben wij het brood geroosterd. Toen langzaamaan het kamp afgebroken en als laatste mochten we de olifanten wassen. Je mocht ook op ze zitten en met ze spelen. Ze waren zo lief! Toen alles ingepakt was, hebben we nog een berg beklommen. Simon was lucky want hij mocht dat stuk op de olifant rijden. De natuur was prachtig, hele hoge bomen, rare geluiden en dieren. Het was het laatste en tevens het mooiste wat we in Cambodja gezien hebben.

De reis naar Vietnam liep niet zo soepel. We zijn via een grensovergang gegaan waar nooit toeristen komen. Uiteindelijk heeft een lief vrouwtje ons geholpen. We kregen verkoelende doekjes en thee. Ook hadden we geen idee welke bus we moesten hebben naar HCMC, maar ook dat wist dit vrouwtje ons te vertellen.

HCMC is heel druk en het verkeer is een dikke chaos. We hebben weer een walkingtour gedaan van 5 km en vandaag gaan we naar het Finearts Museum. Vanavond gaan we vietnamees gourmetten. Dat is helemaal hip hier, dus dat wordt een dolle boel.

Siem Reap

Wat is Phnom Penh een geweldige stad. In de Lonely Planet had Simon een 7 km lange stadswandeling gevonden. Op de eerste dag zijn we vroeg opgestaan, even ontbeten en zijn we aan de wandeling begonnen. Het was een belachelijk warme dag, 35 graden, dus veel water mee en af en toe even in de schaduw schuilen. De wandeling ging het hele centrum door langs alle hoogtepunten: musea, marktjes, het royal palace, indepence monument, gezellige straatjes met kunstwinkeltjes en tierelantijntjes, mooie ambassades etc. We hebben een hele goede indruk van de stad gekregen, het was een super leuke dag.
Op de tweede dag hebben we het National Museum en het Royal Palace bezocht. Allemaal hele traditionele gebouwen en tempels. Erg mooi om te zien. Ze geven er weinig informatie bij, dus voortaan gaan we dat van te voren opzoeken, zodat we weten wat al dat moois precies betekent.
De derde en laatste dag hebben we de Killing Fields bezocht. Dat is een terrein waar in de Paul Pot tijd (1975 tm 1979) heel veel cambodjanen op gruwelijke wijze zijn vermoord. Als je daar rond loopt zie je overal massagraven, vitrines met honderden schedels erin en je moet uitkijken dat je niet op een bot staat. Het was heel indrukwekkend.
Verder hebben we in Phnom Penh lekker gegeten. Je hebt er heel veel moderne restaurants en cafés. Overal kun je échte koffie krijgen en baguettes en croissants. Sanne heeft zelfs op een avond kaasfondue gegeten, haar dag kon niet meer stuk.

De dag erop zijn we met de bus vertrokken naar Battambang. We sliepen in het Royal Guesthouse met een gedeelde badkamer voor slechts 3 dollar per nacht. Ze hadden ons beloofd dat we de dagen erop konden verhuizen naar een kamer mét eigen badkamer. Echter bleek dit de volgende dag niet het geval, ze zaten vol. Heel irritant, maar goed, we zijn toen boos weggegaan naar het Lux hotel. Deze kamer kostte dan wel 15 dollar, maar het was een paleis. Een enorme kamer, grote bedden, een tv, mooie badkamer en alles was helemaal nieuw. Dankzij oma hebben we twee hele fijne nachten gehad.
In Battambang hebben we een kookcursus gevolgd. Eerst zijn we half uur over de markt geweest en hebben we alle ingredienten gekocht. Allemaal bijzondere kruiden en groenten waar we nog nooit van gehoord hadden. De kok kon heel goed engels dus hij legde alles heel duidelijk uit. De vis werd voor onze neus vermoord en schoongemaakt en het vlees wat we kochten lag al 3 uur in de zon met 15 vliegen erop uit te drogen, maar dat is normaal hier. We hebben drie gerechten gemaakt: Amok, Loklak en traditionele kippensoep. Het was ontzettend leuk en lekker. Wat heel bijzonder is, is dat ze hier het meeste houden van het vet, vel, visgraatjes en harde stukjes in het vlees/vis. Precies alles waar wij niet van houden haha.
De tweede dag in Battambang zijn we met de Bambootrein gegaan. Dit was geweldig. Het is een treinrails waar ze twee asses met wielen opleggen en daarop een bambooplaat. Je gaat op die bambooplaat zitten en een Cambodjaan trekt aan de moter en je vliegt vooruit. Je kan je nergens aan vast houden, dus het is even spannend. Ze hebben 1 treinrails en ongeveer 25 van die treintjes, dus als je een tegenligger krijgt, dan moet je stoppen en de trein van de rails halen zodat je niet tegen elkaar opbotst.

De dag erop zijn we met de boot naar Siem Reap gevaren. Bij het kopen van de kaartjes vertelden ze dat de boot om 7 uur in de ochtend zou vertrekken, dat de reis 6 uren zou duren en dat we onderweg lunch konden halen. Uiteindelijk vertrok de boot om 8 uur, was er geen lunch aanwezig en duurde de boottocht 8 uren. We hadden alleen ontbijt meegenomen dus we hadden super veel honger. De tocht was verder leuk, op verschillende plekken in de rivier waren drijvende dorpjes te vinden en de natuur was erg mooi.
In Siem Reap aangekomen zijn we met de TukTuk naar het Popular Guesthouse gereden. Een groot guesthouse met een gezellig dakterras waar je goedkoop en lekker kunt eten. Siem Reap staat bekend om de Angkor tempels, het dorpje zelf is niet zo bijzonder. We hebben een rondje gelopen en wat gewinkeld. De dagen erna hebben we Angkor bezocht. We zijn de eerste dag met de Tuktuk gegaan en de tweede dag hebben we fietsen gehuurd. Er staan honderden tempels, allerlei soorten en maten en het is belachelijk toeristisch. Maar ondanks dat is het zo ontzettend mooi. We zijn er twee hele dagen geweest, maar we begrijpen dat sommige mensen een 7 daagse pas nemen, want je raakt niet uitgekeken.
In ons Guesthouse ontmoetten we een meisje uit California. Ze had cambodjaanse vrienden gemaakt en die hadden haar uitgenodigd om die avond uit te gaan, naar een club. Ze vroeg of we mee wilden en dat leek ons een goed plan. Het was ontzettend luxe, modern en duur. De service was uitermate goed, bier dronk je uit kleine glaasjes met ijs en er liep overal bediening rond om je glas bij te vullen. We waren met zijn 3en de enige blanken. Iedereen keek ons aan, wilden onze handen schudden en met ons proosten. Ze vonden het geweldig. Toen Sanne met een cambodjaans meisje ging praten ging ze gillen van enthousiasme. Het was zo'n bijzondere ervaring.

Tot slot zijn we al helemaal gewend aan de temperatuur, alle nederlandse stress en drukte is van ons af, het afdingen wordt een tweede natuur en het cambodjaanse eten is niet geweldig, maar we redden ons ermee! We lezen jullie reactie met heel veel plezier!

Veel liefs

Phnom Penh

Daar is ie weer, een nieuw verhaal. We hebben verbazingwekkend genoeg nog steeds zin om de weblog bij te houden, dus daar maken we gebruik van. Een aantal mensen gaven de reactie dat we wat kort en beknopt schrijven dus bij deze een lekker lang, uitgebreid verhaal.

In het dorpje Shihanoukville zijn we 3 nachten gebleven. We hebben er wat gehangen, westernfood gegeten en gepooled. Ook hadden we gelezen dat je er mooie bossen kon zien. Een tuktuk heeft ons erheen gebracht en we konden kiezen tussen een boottocht of een wandeltocht. Wandelend zijn we met een privegids de berg op gegaan. We hebben 2 uur lang zwetend een berg beklommen. Niet voor niets dat de gids vertelde dat 95% voor de boottocht gaat. Ondanks dat was het de moeite waard.

Op 10 januari om 08.15 hebben we de bus gepakt en zijn we naar Krong Koh Kong gereden. Het was een busreis van ruim 4 uur.Toen we aankwamen vertelde een engelsman ons waar een leuk Guesthouse te vinden was. Eenmaal aangekomen hebben we cambodjaanse rijst met kip gegeten en hebben we het dorpje verkend.

Simon voelde zich 's avonds niet helemaal lekker en zijn daarom lekker vroeg naar bed gegaan. 's Nachts werd Sanne wakker met enorme buik- en hoofdpijn. De drie dagen die daarop volgde heeft Sanne alleen maar in bed gelegen. Koorts, hoofdpijn, buikpijn en misselijk. Sanne kon 3 dagen niks eten. We zijn dan ook naar de dokter gegaan en die heeft geconstateerd dat het een voedselvergiftiging was. Antibiotica, pjinstillers en rust nemen. Het leek eerst goed te gaan, maar na 2 dagen was het weer mis. Alles wat ze at kwam er weer uit en de buikpijn bleef. Op 13 januari ging het iets beter en hebben we een boottocht gedaan door de Mangroveforrest en naar het Koh Kong Island. Het was een prachtig eilandje waar we gesnorkeld en ge-bbqt hebben.

Vandaag ,14 januari, zijn we vanaf Krong Koh Kong met de bus vertrokken naar Phnom Penh. We zaten nog geen 20 minuten in de bus, toen de bus het begaf de motor viel uit en de remmen werkten niet meer. De bus reed keihard de berg af en toen achteruit een heel stuk terug. Iedereen was in totale paniek, de nooddeuren gingen open, het was doodeng. De buschauffeur heeft de bus tot stilstand weten te brengen zodat we veilig konden uitstappen. Na 15 minuten arriveerde er een nieuwe bus en konden wij onze reis hervatten.

In Phnom Penh aangekomen zijn we allereerst naar het ziekenhuis gegaan omdat Sanne nog steeds niet kon eten en de antibiotica bleven niet binnen. Er was een lieve dokter die heel veel tijd nam en constateerde dat het verkeerde antibiotica waren. We hebben nieuwe pilletjes gekregen en wat bruistabletten voor de maag. Vanavond hebben we heerlijk gegeten en zelfs Sanne heeft goed haar best gedaan. De misselijkheid is eindelijk over.

Morgen willen we het Royal Palace en het National Museum bezoeken. Voor zover lijkt Phnom Penh een hele leuke stad. Best wel modern en redelijk schoon (zolang je niet te goed ruikt).

Het is moeilijk om computers te vinden waar we onze foto's kunnen uploaden. We doen ons best om er binnenkort weer wat op te zetten.

Koh Mak en Sihanoukville

Afgelopen 3 dagen hebben we op Koh Mak gerelaxed. Mooi rustig eilandje. Om het eiland te verkennen hadden we een fiets gehuurd. Optimistisch begonnen we aan onze trip, maar al gauw viel de fiets praktisch uit elkaar. Kapotte rem, versnellingen, hard zadel en totaal geen vering haha erg fijn. We zijn naar huis gelopen en geld teruggevraagd. In de avond hebben we met 2 nederlanders biertjes gedronken. De volgende ochtend een kater en voor straf gekayakd. We zijn naar een onbewoond eiland gevaren en daar gechilled. Vliegende vissen, gekleurde schelpjes en bounty strand. Vandaag hebben 10,5 uur gereisd naar Cambodja. Het was een lange maar leuke reis. Mooi landschap en de stad waar we verblijven is erg gezellig.